Een titel die voor mij nog redelijk onbekend was tot deze bekend werd gemaakt voor de Imagine Limited editie. Meteen even een teaser gepakt en mijn interesse werd gewekt, maar ik was nog niet overtuigd, want tja een film over een bezeten huis is natuurlijk al vaker verteld.
We are Still Here vertelt het verhaal van Paul en Anne die net verhuist zijn naar een afgelegen stadje in een afgelegen huis. Paul en Anne zijn niet zo lang geleden hun enige zoon kwijtgeraakt en vooral de moeder heeft daar duidelijk nog problemen mee. Zij voelt ook al snel een aanwezigheid in het huis, waarvan zij denkt dat het hun overleden zoon is. Haar man is wat sceptischer, maar wanneer een paar lokale bewoners langskomen en wat vertellen over de geschiedenis van het huis wordt het toch allemaal een beetje vreemd. Anne besluit een bevriend gezin uit te nodigen die thuis zijn in het spirituele, waarvan de zoon vroeger heel close was met hun eigen overleden zoon. Maar of dat dit nou zo een goed idee was……
We Are Still Here lijkt een doorsnee filmpje te worden over een stel dat door geesten geterroriseerd wordt, maar zonder te veel te willen verklappen lopen de zaken toch iets anders. De film ademt een echt 70’s sfeertje uit, gesteund door de wijze waarop er geacteerd wordt en de manier waarop het verhaal verteld wordt. De vergelijking met John Carpenter is dan ook zeer begrijpelijk. Met zijn ruim 80 minuten is het geen lange film en het tempo van het verhaal ligt dat ook redelijk hoog. De acteerprestaties zijn in dienst van het verhaal en er zit ook niet heel veel karakterontwikkeling in maar dat stoort nergens. Het is al snel duidelijk wie welke rol in het verhaal zal spelen. De regisseur heeft het goed gekeken naar verschillende klassiekers en speelt handig leentje buur bij verschillende titels, maar het gezegde luid niet voor niets beter goed gejat dan slecht bedacht. Regisseur Ted Geoghegan weet het verhaal genoeg spanning mee te geven richting een climax waar wij dan weer heel vrolijk van werden (iets wat op zichzelf misschien niet helemaal gezond is, maar dat is een heel ander verhaal)