SPECTRE heeft met een opbrengst van bijna €3.4 miljoen euro het record voor beste openingsweekend ooit verbroken in Nederland (donderdag t/m zondag jl.). SPECTRE verslaat hiermee het openingsrecord van Skyfall dat op €2.9 miljoen euro stond. Inclusief voorpremières op woensdag jl. heeft de film in totaal meer dan €3.6 miljoen euro opgebracht en hebben ruim 380.000 Nederlanders de film gezien.
Hieronder de andere records die SPECTRE dit weekend heeft verbroken in Nederland.
Beste openingsdonderdag ooit: €626.212 euro
(vorige record – €579.395 euro – Harry Potter and the Deathly Hallows Part II )
Beste openingsvrijdag ooit: €821.303 euro
(vorige record – Skyfall 702.542 euro – Skyfall )
Beste openingszaterdag ooit: €1.065.400 euro
(vorige record: 1.006.543 euro – Skyfall)
Beste openingszondag ooit: €864.489 euro
(vorige record: €854.662 euro – Skyfall)
SPECTRE is afgelopen weekend in zes landen in première gegaan en heeft in totaal $80.4 miljoen dollar opgebracht. In de UK heeft de film een recordbedrag van $63.8 miljoen dollar opgebracht in de eerste zeven dagen van release en verslaat hiermee het vorige record van Skyfall. In Finland en Noorwegen brak de film records met bedragen van $2.63 miljoen dollar en $2.88 miljoen dollar. In Denemarken heeft de film het beste openingsweekend ooit behaald met $4.21 miljoen dollar en verslaat daarmee ook het record van Skyfall. In Zweden bracht de film $2.97 miljoen dollar. Dit is 30% hoger dan het openingsweekend van Skyfall.
Daarnaast heeft de film een nieuw IMAX record verbroken met het hoogste gemiddelde per locatie in de geschiedenis van IMAX. SPECTRE is de eerste film ooit die meer dan $100,000 heeft opgebracht per locatie, wat uitkomt op een bedrag van $5 miljoen dollar verspreid over 47 IMAX schermen. Het vorige record was in handen van Transformers: Dark of the Moon met een gemiddeld bedrag per scherm van $76.000 dollar. Vanaf volgend weekend zal SPECTRE te zien zijn op 537 IMAX-schermen, waaronder bioscopen in de Verenigde staten waar de film in meer dan 3.600 bioscopen zal gaan draaien.
Verslag Persconferentie
Woensdag ging de 24ste James Bondfilm Spectre groots in premiere waarbij
Na een korte inleiding en introductie namen Greg Wilson, Michael G. Wilson (inderdaad vader van), Léa Seydoux en Dave Bautista plaats achter de tafel. Een kleine greep uit de vragen en antwoorden tijdens de persconferentie.
René Mioch opent met een dank woord en de vraag waar iedereen na vanavond naar toe gaat?
Léa Seydoux mag naar thuisland Frankrijk voor de première in Parijs en Dave moet dezelfde avond nog met het vliegtuig naar Moskou. De komende weken zal Bond een onderdeel van hun leven worden, waarbij sommige in korte tijd 6 of 7 landen moeten aandoen Michael G. Wilson doet het wat dat betreft rustig aan met slechts 4 landen.
Eerste vraag voor Dave en Léa was, waar zij waren toen ze te horen kregen dat ze de rol hadden en wat hun reactie was.
Lea: Ik ontmoette Sam in Londen waar hij het vertelde, maar ik moest het geheim houden. Uiteraard was ik erg blij en enthousiast.
Dave: Bij mij was er eerst de auditie, waar ik heel zenuwachtig voor was. Daarna volgde een meeting met Sam wat heel gemoedelijk was, waarbij ik wel aangaf deze rol echt heel graag te willen. Na dat gesprek voelde ik me wel zeker en na het belletje was er een beetje ongeloof maar vooral blijdschap. Het blijft toch ook zwaar, want het hele proces neemt maanden in beslag waarbij je toch weg bent van je geliefdes.
Michael: Vanuit de producenten was er geen twijfel over de casting, beide waren eerste keus en we waren dan ook blij dat ze direct aan boord kwamen.
Mioch: Hoe gaat het met de geheimhouding, wordt iedereen meteen op het hart gedrukt dat alles stil moet blijven?
Michael: Ik denk dat professionele acteurs wat dat betreft al van nature goed zijn in het bewaren van geheimen. Maar het hele team doet het wat dat betreft fantastisch, want we hebben eigenlijk niets gehad wat uitlekte, behalve het beruchte Sony Hack verhaal. En dat is best bijzonder als je bedenkt dat er zo 500 man een script hebben welke dus niet uitlekt.
Sinds Diamonds are Forever (1971) is Amsterdam als locatie niet meer aangedaan door James Bond, wordt het niet weer eens tijd?
Greg: We zouden dat heel graag doen, maar zoiets moet ook in het verhaal passen. Zodra we een script hebben gaan we op zoek naar locaties en wie weet komen we met de volgende Bondfilm weer eens in Amsterdam.
Voor Greg en Michael: Hoe beginnen jullie als productieteam aan een nieuwe film, aangezien de Bondfilms in principe los van elkaar gezien kan worden en je dus blanco elke film in gaat?
Michael: Met Skyfall en diens succes hadden we een behoorlijk uitdaging, maar we gingen met grotendeels hetzelfde team schrijvers aan de slag. We kijken altijd als eerste naar de schurk, hoe deze zal zijn en wat zijn plan zal worden. Dan kijken we naar Bond en wat zijn ontwikkeling zal zijn en wat hij mee moet maken. En na een paar maanden wordt de regisseur erbij betrokken en daarna de rest van de crew en zo ontwikkeld zich een verhaal, welke we uiteindelijk gaan filmen.
Greg: Soms kijken we ook naar de oude boeken voor inspiratie, zo houd je ook de sfeer vast en het geeft soms ideeën welke we naar het nu kunnen verplaatsen.
Voor Dave: Tijdens de film heb je eigenlijk geen tekst, hoe heb je dat ervaren zo een rol te spelen?
Het was eigenlijk best leuk. Ik kwam er na de eerste meeting met de regisseur Sam Mendes achter dat hij de schurk op deze manier in gedachte had. In het begin maakte ik me wel een beetje zorgen, aangezien met de films waarin ik tot nu toe speelde probeerde het typecasten te voorkomen dat ik alleen als domme kracht gebruikt zou worden. Maar in deze film wilde de regisseur van Mr. Hinx een klassieke zwijgzame schurk maken en dat begreep ik direct. Ik ben al van jongs af aan fan van de Bondfilms en kon me ook goed de klassieke schurken als Oddjob en Jaws voor me halen. En daarna was ik gewoon heel duidelijk tegenover Sam dat ik deze rol gewoon heel graag wilde hebben.
Voor Léa: Wat zijn eigenlijk de standaarden voor het spelen van een Bondgirl?
Lea: Dat is eigenlijk meer een vraag voor Michael, maar dat verschilt denk ik per film en is ook veranderd door de jaren. In deze film speel ik een zelfstandige Bondgirl, die goed voor zichzelf kan zorgen en haar mannetje staat en James Bond zelfs redt op een gegeven moment. Zij is meer een gelijke aan Bond en niet zozeer de dame in nood. Het is nu een echt karakter geworden in deze film.
Michael: Madeline (Léa der karakter) verandert het leven van James Bond en dat is niet zomaar iets dat gebeurd. Dat hield in dat het toch wel een sterk karakter moest gaan worden en toch daarnaast iets verleidelijks hebben en volgens mij is dat zeer zeker gelukt.
Mijn vraag:
Voor Dave Bautista: In Spectre laat je James Bond alle hoeken zien wat redelijk uniek is in de bondreeks. Aangezien je ook fan bent heb je waarschijnlijk net als vele jongens en mannen het gedroomd over het spelen van Bond of een dergelijk leven. Nu terug kijkend op je ervaring in Spectre, Als je mocht kiezen zou je dan voor de rol van Bond gaan of toch liever hem nog een keer een lesje leren?
Dave: Dat is makkelijk ik zou hem zo nog een keer alle hoeken van het scherm laten zien. Het is ook iets unieks natuurlijk. Het geeft ook een bepaalde dynamiek aan het verhaal en maakt anderzijds de held, in dit geval James Bond, een stuk menselijker en makkelijker voor het publiek om voor te duimen. Wanneer het allemaal te makkelijk gaat verdwijnt de spanningsboog en zal het publiek zijn interesse verliezen. Door ervoor te zorgen dat James Bond echt zijn meerdere tegenkomt wordt hij de underdog en daardoor ga je als kijker eerder achter hem staan.
Voor Dave en Léa: Hebben jullie zelf nog invulling aan jullie rollen kunnen geven of was alles zo uitgeschreven en moest daar volledig aan vastgehouden worden?
Léa: Voor mij waren er weinig dingen nodig. Toen ik het script las was ik direct dol op de rol. Bij de repetities werd het eigenlijk bijgeschaafd in samenspraak met Daniel Craig, Sam Mendes en ook met Christoph Waltz het ging allemaal instinctief. En wat ik al zei, het was al zo geschreven dat ik direct dol was op de rol en er voor mij weinig nodig was.
Dave: Voor mij was het heel simpel, want zonder tekst was er eigenlijk geen script voor mij. Omdat er bij mijn scenes vaak geen tekst aan te pas kwam, was Sam Mendes vooral bezig om een bepaalde sfeer te zetten door een bepaalde mindset te triggeren en vooral op houding en blikken te focussen.
Voor Michael: Je staat er om bekend om altijd kleine rolletjes in de Bondfilms te spelen, maar dit keer heb ik je niet terug gezien?
Michael: Dat klopt, omdat je voor deze film moest uitkijken naar de persoon naast me (Greg zijn zoon), het is echter wel weer een kleine flits waarin hij voorbij komt, dus je kan hem ook zo weer gemist hebben.
In Spectre is er duidelijk meer ruimte voor humor in vergelijking met Skyfall, welke behoorlijk duister was. Was dit van meet af aan de bedoeling in het script of was dit meer toeval?
Greg: Ja, dit was wel bewust gedaan, omdat Skyfall best duister was met veel persoonlijke ballast voor James Bond. Ook omdat hij toch een groot verlies leed met M was dit deel er ook om hem terug in het zadel te helpen.
Kort hierna was de persconferentie ten einde waarna er nog een (hele) korte photo call volgde en waar een aantal Media nog 1 op 1 interviews konden afnemen. Wie weet wij de volgende keer ook weer.
