Een film met Joaquin Phoenix, Jake Gyllenhaal en John C Reilly spreekt al snel tot de verbeelding, helemaal als je bedenkt dat de film is geschreven en geregisseerd door de vaak bekroonde regisseur Jacques Audiard (o.a. Un Prophete, Deephan en De Rouille et d’Os) Met westerns weet je het nooit, maar mijn interesse was gewekt en ik ging er dan ook goed voor zitten.
Eli en Charlie zijn broers welke zich laten inhuren door de Commodore om schulden te vereffenen. De broers zijn vaak op elkaar aangewezen tegen grotere groepen, maar hun band maakt het dat zij vooral gevreesd worden. Zij krijgen de opdracht om een compagnon op te sporen welke iemand volgt die een schuld heeft bij de Commodore. Deze tocht zet echter ook Eli aan het denken over de situatie waarin de broers verkeren. Wanneer ze hun compagnon Morris op het spoor komen blijken de zaken er anders voor te staan dan gedacht en zullen de broers een besluit moeten nemen.
The Sisters Brothers begint als een echte western met een shoot-out waarbij direct de reputatie van Eli en Charlie bevestigd wordt. Direct hierna schiet de film in een andere versnelling waarbij er vooral ruimte is voor de cast om te schitteren in sterk geacteerde scene’s met mooie dialogen welke meer gaan over het leven dan stoere praat welke vaak voorbij komt in een western. Jaqcues schept hierbij wel genoeg ruimte voor wat (zwarte) humor en voor de verstokte western liefhebber ook shoot-outs behoren tot de sterke punten door hun onverwachte wendingen. John C Reilly is voor vele misschien de minst aansprekende naam van de drie maar vormt wel degelijk het sterke hart van de film. Zijn overpeinzingen en de gesprekken met zijn broer laten zien dat zijn personage meer is dan een simpele huurling. Daar tegenover zorgen de uitspattingen van de vaak dronken broer Charlie gespeeld door Joaquin Phoenix zorgen vaak voor de lachers. Waar de films van Jacques in het verleden vaak rauw en compromisloos bleken lijkt hij met The Sisters Brothers een iets positievere invalshoek te hebben gekozen. Lijkt is hierbij het goede woord want als je erover na gaat denken laat hij zijn hoofdpersonen wel degelijk door diepe dalen gaan tezamen met zware persoonlijke beslissingen. Hierbij komen de rollen van Jake Gyllenhaal en Riz Ahmed goed van pas. Zij zorgen voor de optie dat er wat te kiezen is en dat zorgt voor een breekpunt in de film maar ook voor persoonlijke dilemma’s. Als ik een echte teleurstelling moet noemen is dat het gegeven dat Rutger Hauer in de film speelt, maar ……. dat moet je zelf maar gaan zien. The Sisters Brothers zal door zijn rustige tempo zeker niet iedereen kunnen behagen, maar voor liefhebbers van Audiard zijn eerdere werk is deze film een verademing welke minder deprimerend overkomt dan zijn voorgaande werk.