Iedereen is wel bekend met de klassieker The Matrix uit 1999. Een film met Keanu Reeves en Laurence Fishburne over een hacker, deze leert via een groep rebellen over de realiteit van de wereld waarin hij leeft. Samen met hen gaat hij het gevecht aan tegen hun onderdrukkers. Het is een film die nu nog steeds wordt gezien als een baanbreker in de Science Fiction. De film is ook zeker aanwezig in de huidige popcultuur met referenties als: ‘You are the one Neo’ en de keuze tussen de blauwe en rode pil.
Ik kreeg de kans om deze film op een hele ander manier te ervaren, namelijk met een 100 man orkest die de muziek live meespeelt. Dit concept werd uitgevoerd in de prachtige zaal van het concertgebouw de Doelen door het Rotterdams Philharmonisch orkest. Ze hebben dit al eerder gedaan met de Gladiator en de Lord of the Rings-trilogie, daarom was de nieuwsgierigheid voor deze uitvoering erg groot. Zelf was ik niet bekend met de muziek die voorkomt in The Matrix. De soundtrack van de film is gecomponeerd door Don Davis, die overigens ook aanwezig was bij de uitvoering om het orkest te dirigeren. De soundtrack in de film levert veel spanning, vooral tijdens de vele actiescènes in de film, het heeft af en toe haast wat weg van een horror film. Om een film met zo’n orkest ervoor te zien voegt erg veel toe aan de ervaring. Zeker omdat in de normale uitvoering van de film de muziek vaak wegvalt onder het geluid van de kogelschoten en explosies. Ondanks dat de muziek erg aanwezig is, wordt dit toch wel in balans gehouden met de rustigere scenes in de film. Er zijn maar weinig momenten dat de muziek de dialogen overstemt. Het is prachtig om zo’n uitvoering mee te maken, maar toch vraag ik me af of het niet beter was geweest om een wat meer iconische film soundtrack te kiezen. Zoals Star Wars, Pirates of the Caribbean en Jurassic Park, om maar een paar voorbeelden te noemen. Er zaten in deze uitvoering ook zeker een aantal opmerkelijke momenten, zo wordt er in The Matrix redelijk veel gebruik gemaakt van elektronische muziek van artiesten als the Prodigy. Op deze momenten zit het orkest er maar een beetje ongemakkelijk bij met de handen over elkaar wachtend tot zij weer mogen spelen. Desondanks is het toch een hele ervaring om zo’n film met live orkest te zien. Het Rotterdams Philharmonisch orkest speelde uitstekend en hadden alles erg goed getimed. Vooral in de credit sequence van de film kon het orkest helemaal los gaan en hun kunsten tonen, dat was het moment dat alle ogen op hen gericht waren. De volgende keer dat het orkest een live versie van een film zal spelen ben ik zeker weer van de partij, helemaal wanneer ze een van de eerdergenoemde films zullen uitvoeren. Als filmliefhebber is een evenement als dit zeker de moeite waard om te bezoeken.
Foto’s door Maurits v/d Wal